De Karmelitaanse derdeordelinge  Maria Petyt (1623-1677) – haar kloosternaam is Maria à S. Teresia – wordt op 1 januari 1623 geboren als oudste dochter van een middenstandgezin in Hazebrouck, een stadje in de Franse Westhoek dat in die dagen toebehoort aan de Zuidelijke Nederlanden. Maria’s opvoeding ademt een sterk devotionele sfeer waarin haar verlangen naar een hemels leven goed kon gedijen.

Op haar 23e vertrouwt Maria zich toe aan de geestelijke begeleiding van Michael à San Augustino (1621-1684). Met hem zal zij de rest van haar leven een briefwisseling voeren  over het geestelijke leven.

Zij sticht in 1657 een kluizenaarsgemeenschap in Mechelen. In de eenzaamheid van haar kloostercel beoefent zij het inwendig gebed, ook wel de Oefening van de Tegenwoordigheid Gods genoemd. In dit gebed probeert Maria zich van alle beeldvorming te ontdoen om zo Gods eenheid in haar eigen leven en in de wereld om zich heen te ervaren. Maria’s spiritualiteit wordt, net als die van veel andere mystieke vrouwen in de zeventiende eeuw,  gekleurd door een sterk verlangen om opgenomen te worden in het hemels Niet: God is niet terug te brengen tot enig beeld of woord.

De kluiszusters vertrouwden hun gebedsintenties ‘in Maria, om, met, ende door Maria’ toe aan God. In de correspondentie van Maria Petyt wordt een diep mariale spiritualiteit zichtbaar: het Marielijck leven. Waar het beeld van de heilige Maria zich in de ziel weerspiegelt, komen moederlijke en medelijdende kwaliteiten tot ontwikkeling.

Maria Petyt wordt een gezagvolle persoonlijkheid in de Karmelitaanse hervormingsbeweging van haar tijd, de hervorming van Touraine.

Onder redactie van haar geestelijk begeleider Michaël à Sancto Augustino verschijnen na haar dood vier boeken met Maria’s brieven en andere korte geschriften van haar hand: Het leven van de weerdighe moeder Maria a S. ta Teresia (alias) Petyt.

Er bestaat hertaling van haar autobiografie: Maria Petyt, Deinend op Gods tij. Hertaald in hedendaags Nederlands en van voetnoten voorzien door Lieven Vanderbrugghen, Gent 2010.